Czynniki ryzyka i konsekwencje wystąpienia rozstępu mięśnia prostego brzucha

Rozstęp mięśnia prostego brzucha (DRA) występuje najczęściej u kobiet w ciąży, ze względu na zmiany hormonalne podczas ciąży, zwiększony rozmiar macicy, przodopochylenie miednicy oraz zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej. Ponadto do wystąpienia rozstępu mięśnia prostego brzucha mogą predysponować następujące czynniki:

  • cięcie cesarskie,
  • ciąże mnogie,
  • makrosomia płodu,
  • genetycznie uwarunkowane wady w strukturze kolagenu,
  • znaczne ubytki masy ciała występujące samoistnie lub po operacjach bariatrycznych, czy operacjach okolicy brzucha,
  • otyłość,
  • cukrzyca.

Zwiększenie odległości IRD obniża siłę mięśnia prostego brzucha i zazwyczaj nie powoduje bólu w spoczynku. Jednak podczas aktywności fizycznej może się pojawić charakterystyczne wybrzuszenie ściany brzucha, spowodowane wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej. Z tego powodu DRA może być związane z wystąpieniem przepukliny pępkowej i nadbrzusznej. Występowanie DRA może powodować także:

  • złą postawę,
  • ograniczenia podczas aktywności fizycznej,
  • bóle krzyża,
  • ból okolicy lędźwiowo-miednicznej,
  • dysfunkcje i osłabienie mięśni dna miednicy, nietrzymanie moczu,
  • pogorszenie jakości życia.

Kobiety z DRA mogą odczuwać strach przed ruchem i w związku z tym unikać ruchu. Mogą być też niezadowolone z własnego ciała. W związku z tym, wiele kobiet ogranicza swoje codzienne życie i aktywność fizyczną.

Niektóre badania jednak zaprzeczają tym stwierdzeniom i nie potwierdzają różnic dotyczących bólu obszaru lędźwiowo-miednicznego u kobiet z DRA i bez DRA, związków ciężkości DRA z pogorszeniem jakości życia związanym ze stanem zdrowia, upośledzeniem siły mięśni brzucha oraz nie stwierdzają słabszych mięśni dna miednicy oraz dysfunkcji dna miednicy u kobiet z DRA po porodzie.

Temat konsekwencji wystąpienia rozstępu mięśnia prostego brzucha wymaga wciąż dalszych badań.

Antonina Kaczorowska

Bibliografia:

  1. Benjamin DR, Frawley HC, Shields N, van de Water ATM, Taylor NF. Relationship between diastasis of the rectus abdominis muscle (DRAM) and musculoskeletal dysfunctions, pain and quality of life: a systematic review. Physiotherapy. 2019;105(1):24-34.
  2. Bø K, Hilde G, Tennfjord MK, Sperstad JB, Engh ME. Pelvic floor muscle function, pelvic floor dysfunction and diastasis recti abdominis: Prospective cohort study. Neurourology and Urodynamics. 2017;36(3):716-721.
  3. Braga A, Caccia G, Nasi I, et al. Diastasis recti abdominis after childbirth: Is it a predictor of stress urinary incontinence? Journal of Gynecology Obstetrics and Human Reproduction. 2019;101657.
  4. Candido G, Lo T, Janssen PA. Risk factors for diastasis of the recti abdominis. Journal of the Association of Chartered Physiotherapists in Woman’s Health. 2005; 97: 49-54
  5. Cheesborough JE, Dumanian GA. Simultaneous prosthetic mesh abdominal wall reconstruction with abdominoplasty for ventral hernia and severe rectus diastasis repairs. Plastic and Reconstructive Surgery. 2015; 135(1): 268-276.
  6. Eriksson Crommert M, Petrov Fieril K, Gustavsson C. Women’s experiences of living with increased inter-recti distance after childbirth: an interview study. BMC Womens Health. 2020;20(1):260.
  7. Fei H, Liu Y, Li M, et al. The relationship of severity in diastasis recti abdominis and pelvic floor dysfunction: a retrospective cohort study. BMC Womens Health. 2021;21(1):68.
  8. Fernandes da Mota PG, Pascoal AG, Carita AI, Bø K. Prevalence and risk factors of diastasis recti abdominis from late pregnancy to 6 months postpartum, and relationship with lumbo-pelvic pain. Manual Therapy. 2015;20(1):200-205.
  9. Gitta S, Magyar Z, Tardi P, Füge I, Járomi M, Ács P, Garai J, Bódis J, Hock M. Prevalence, potential risk factors and sequelae of diastasis recti abdominis. Orvosi Hetilap 2017;158(12):454-460.
  10. Michalska A, Rokita W, Wolder D, Pogorzelska J, Kaczmarczyk K. Diastasis recti abdominis – a review of treatment methods. Ginekologia Polska. 2018;89(2):97-101.
  11. Parker M, Millar L, Dugan S. Diastasis Rectus Abdominis and Lumbo-Pelvic Pain and Dysfunction-Are They Related? Journal of Women’s Health Physical Therapy. 2009; 33(2):15-22.
  12. Sperstad JB, Tennfjord MK, Hilde G, Ellström-Engh M, Bø K. Diastasis recti abdominis during pregnancy and 12 months after childbirth: prevalence, risk factors and report of lumbopelvic pain. British Journal of Sports Medicine. 2016;50(17):1092-1096.
  13. Spitznagle TM, Leong FC, Van Dillen LR. Prevalence of diastasis recti
    abdominis in a urogynecological patient population. International Urogynecology
    Journal and Pelvic Floor Dysfunction. 2007;18(3):321–328.
  14. Wu L, Gu Y, Gu Y, et al. Diastasis recti abdominis in adult women based on abdominal computed tomography imaging: Prevalence, risk factors and its impact on life. Journal of Clinal Nursing. 2021;30(3-4):518-527.
Tagi
, , ,

Udostępnij:

Bądź na bieżąco

Podobne artykuły